Sabahları erken kalkmak ne de güzel şeymiş. İyi oldu böyle. Bugün yağmur da yağdı. Aslında sevmem yağmuru pek fazla yani severim de dışarı çıkmak istemem yağmurlu günde. Ama bugün garip bi şekilde kendimi yağmurun altına atasım saatlerce ıslanarak yürüyesim geldi. Bi garip hissettim kendimi. Ben Ben Ben yağmurda yürümek isticem püüeee mümkünsüz bişeydi benim için ama istedim evet noolmuş? Tabi ki yürümedim tabi ki ıslanmadım sadece bi istekti ki o da benim gibi bi insan için büyük ve unutulmaz bişey :) Şimdi üşüyorum burası biraz soğuk yağmur yağıyo die sinirleniyorum bile. Şimdi bunu yazarken aklıma geldi de çayı unuttum kaynayıp duruyo belki de saatlerdir :/ Fokurtusunu duydum da hatırladım yoksa akşama kadar kaynardı belki :) Kapattım merak etmeyin. Annem olsa ne söylenirdi şimdi. Birden farkettim de boş konuşuyorum, yazıyorum. Esen kalın
