içi boş düşüm var

Dolduramadığım anlam katamadığım bi türlü beceremediğim bi düşüm var. En güzel en sevindirici en mutlu edicek bi düş olsun istedim. Ama bulamadım. Hiç biyerden çalıntı olmasın sadece bana ait olsun istedim. Ama yok boş. Benim gibi o da boş. Üzülüyorum halime. Gidenlerden gelenlerden hiç bişi öğrenememişim. Hani derlerya bi kulağından girip dierinden çıktı mı? Evet öle olmuş bendede. Sabah kalktım üstümü giydim elimi yüzümü yıkadım dişlerimi fırçaladım. Çıktım evden. Minibüse yetişemiicektim. Ben koştum minibüscü amca bekledi. Bindim. Yol boyunca şapkamı burnumun altına kadar çektim. Etraftan hiçbişi göremedim. Görmek istemedim. Müzikte dinlemedim bugün hiç. Ama insanların sesinide duymadım. Herşeyi kendi içimde kendi sessizliğimde yaşadım. Üzgün yada mutsuz diildim. Sadece biraz burukluk vardı içimde. İndim minibüsten yola koyuldum. Yürüdüm yürüdüm. Geldim işyerine. Tam merdivenleri inicektim bi amca geliyodu karşıdan durdum. Çok güzel ıslık çalıyodu. Belliydi mutlu olduğu. Geçerken bana baktı bende ona. Hala çalıyodu ıslığını. Gülümsedi. Bana Mutluluk getirdi. İçimde burukluk vardı dedimya. Oda gitti. Amca topladı bütün içimdeki mutsuzluğu burukluğu üzüntüyü. İyi hissettim kendimi. O geçen 10 saniye herşeyi silmeye yetti. Ama hala içi boş düşüm var. Olsun üzülmüyorum artık :)