ve tekrardan

yakinda kaldigim yerden devam...

Uzun Aradan Sonra, Tekrar...

Çoook uzun süreden sonra tekrar geldim sana sevgili blog. Hayatımda herşey yolunda gidiyor. Beni merak etmedin umarım, belki de hiç ilgilenmediğim için kızgınsın bana ama bilirim affedersin beni.

Yakında tekrar geleceğim sana, selametle...

Once Upon A Time...

Uzun zaman geçmiş son yazının üstünden, hayatımda çok şey değişti sevgili blog. Anlat anlat bitmez yani o derece =) Yoo sakın korkma, güzel şeyler oldu ve güzel şeyler yaşadım. Merak etme mutluyum.

Bundan sonra daha sık görüşürüz, umarım =)
Beni bilirsin, bi kaybolurum uzun süreler haber alamayabilirsin =) Ama artık elimden geldiğince sık yazmaya çalışcam. Merak etme beni, başımın çaresine bakabiliyorum artık.

Ben büyüdüm...

Kendime Mesaj :)

İçindeki seni katletmeye kalkma sakın. Kendine vuracağın her darbenin seni senden biraz daha uzaklaştıracağını unutma. Korkma mahallenin delisi olmaktan. Doğrucu davutlar ne kadar çoğalırsa mahallende, hayat mutlaka daha iyiye gidecektir, unutma. Hatanın affedilmeyecek olduğundan, kaç, ama hata yapmayayım diye de yakıp geçme yıllarını. Unutma ki, hiç hata yapmayan insan yapabileceklerinin en iyisini yapamamış demektir hayatta. Korkma insanca korkularından. Ve korkunun kendisinden çok, onun beklentisinin daha korkutucu olduğunu unutma. Bir anlamı olsun kendine yaptığın kavgaların. Ve hep ileriye taşısın kavgada attığın her adım. Yasalar, günahlar, yasaklar sen olduğun sürece vardır ve sen bir tane olduğun için şu koca dünyada, gir günaha çekinmeden ve çiğne yasayı. Ay dedenin sihrini gönderdiği gecelerde uyuyarak çalma hayatından saatlerini. Gecenin içinde yolculuğa çıkmayı unutma. İçinde hiç ölmeyecek bir gençlik virüsü yarat ve kaç yaşında olursan ol, her zaman 25 yaşında kalman gerektiğini unutma. Ve yazara kulak ver: Senden bir tane daha yok bu dünyada. GÜLÜMSEMEYİ ASLA UNUTMA. :)

Anlamsız

Sabahları erken kalkmak ne de güzel şeymiş. İyi oldu böyle. Bugün yağmur da yağdı. Aslında sevmem yağmuru pek fazla yani severim de dışarı çıkmak istemem yağmurlu günde. Ama bugün garip bi şekilde kendimi yağmurun altına atasım saatlerce ıslanarak yürüyesim geldi. Bi garip hissettim kendimi. Ben Ben Ben yağmurda yürümek isticem püüeee mümkünsüz bişeydi benim için ama istedim evet noolmuş? Tabi ki yürümedim tabi ki ıslanmadım sadece bi istekti ki o da benim gibi bi insan için büyük ve unutulmaz bişey :) Şimdi üşüyorum burası biraz soğuk yağmur yağıyo die sinirleniyorum bile. Şimdi bunu yazarken aklıma geldi de çayı unuttum kaynayıp duruyo belki de saatlerdir :/ Fokurtusunu duydum da hatırladım yoksa akşama kadar kaynardı belki :) Kapattım merak etmeyin. Annem olsa ne söylenirdi şimdi. Birden farkettim de boş konuşuyorum, yazıyorum. Esen kalın

Bukalemun Ben

Planlanmış bişey diil. Kendiliğinden gelişti herşey. Zamanla alıştırdım onları suçlayamam hiçkimseyi. Herkes benden bişey isteyebilir. Hep sustum. Saçmaladım. Yatağıma yatıp sabaha kadar tavanı izledim. Bütün girinti çıkıntısını biliyorum :) Hani derler ya avucumun içi gibi bilirim die. Ben avucumun içini bilmiyorum ki. Tavanımı daha çok biliyorum. Evet evet bundan sonra avucumun içi gibi bilirim seni demicem tavanım gibi bilirim seni. Daha güzel oldu.
Parfüm sıkıp koklaya koklaya oturdum şimdi şu an da yaptım bunu. Güzel oluyomuş. Biraz içim sıkıldı sanırım. Geçiyo ama çabuk. İlacım var onu kaybedersem ben bittim. Ona çok ihtiyaç duyuyorum. Bazen o olmazsa yaşayamazmışım gibi hissediyorum. Çok mutlu ediyo beni. Süferim mütişim. Çok seviyorum onu :***

(Bak mesela yazının başında ne kadar uyuz bi insandım. Sonunda nasıl bi insan oldum? Aradaki 7 farkı bulabildin mi?) :)

Biraz Zaman

Çok zaman olmuş yazmayalı kusura bakma sevgili blogum. Pek severim seni bilirsin. Ama yazmaya fırsat olmadı özür dilerim. Neyse kızma işte...
Gelcem yakında gerçekten bekle beni unutmadım aklımdasın.
Hoççakal...

Sıkıldım

Tipimde bi değişiklik yaptım benim hoşuma gitti. Biraz eski modeli verdim kendime yaşlandığımı hissetmeye başladığım şu günlerde. Hayatımda bikaç değişiklik yapsam hiç fena olmaz garipsiyorum herşeyi. Hayır! Ben asla yaşlanmıcam. Hıh! Çok bilmiş. Böööö!

Evde Ne Yapılmaz?

Şimdi eve tıkılıp kaldım ama napıyorum bilmiyo kimse öncelikle Heroes izledim ilk bölümden başlayarak 1. sezonu alnımın akıylan bitirdim. Mütiş bi dizi nası sürükleyici nası sürükleyici anlatamam. Bu bölüm bitince uyurum artık diyo insan ama olmuyo sonu öyle bi bitiriyolar ki ağzın açık kalıyosun bide meraklı bi insansan hiç dayanamazsın. Şimdi 2. sezona başlıcam ama yavaş gitcem onda 11 bölüm var çünkü sorası çekilmemiş neyse işte öyle herkes izlesin heroes. Odamın adınıda Heroes koydum okadar çok sıyırdım yani. Neyse bide Across The Universe die bir film izledim ezgicim beyazıtlarda saolsun. Çok güzeldi onuda herkes izlesin kesinlikle soundtrackler çok iyi coverlanmış zaten film The Beatles şarkılarından oluşuyo izlenmeli anlatılmaz. Bide evde yaptığım diğer şeyler arasında uyumak yemek yemek bide örgü örmek mediteyşın oluyo bana siliyorum derdi kederi aklımdan amaaaan :p abarttım örgü konusunu uzuncanak bi hırkamı yelek mi kazakmı (hepsini birbirine karıştırıyorum) ne öle bişey örüyorum mütiş sıcak tutcak beni. Delimiyim neyim. Ev kızı oldum evlenip çoluk çocuk zamanım gelmiş ppüeeeeeee saçmalıyorum oooolllllleeeeeeyyy demekki yaşıyorum selametle

Gitsemmi ki yoksa oyuncu olarak mı kalsam

Tanıdık bi senarist arıyorum onunda tanıdığı bi yönetmen olsun istiyorum. Ben senariste diyimki abi şimdi sen beni mütiş ünlü bi keman virtüözü yap gani gani paralar içinde yüziyim oda yazsın versin yönetmene bende yaşiim sora senarist şş ben sıkıldım zengin hayatından homeless yap beni beş parasız sokaklarda kaliim kimsesiz zavallı bi insan oliim diyim oda yazsın versin yönetmene bende yaşiim sora yine sıkıldım şşş şimdide dünya turuna çıkmak isteyip de bi türlü parayı denkleştiremeyen sora otostopta karar kılan bi öğrenci yap beni yollarda geçen hikayeyi anlat ver yönetmene bende yaşiim sora sıkıldım ver elime bi karavan Norveçte yaşiim diyim istiyorum evet bunları çok istiyorum gerçekten istiyorum. Oyuncumu olsam lan. Buarada Norveç 100 bin işçi alcakmış gitsemmi acaba?

Gözlerimi Kapadım Açtım Bi Baktım Herşey Yok Olmuş

Dans dersi yalanmış. Bi kez gittim hasta oldum yataklara düştüm. Sora bi daha gitmek istemedi canım. Bukadar berbatlaşmış hayatımı bi dans etmekle unutamam. Dans kurtaramaz beni bu halden. Aslında artık takmıyorumda bu halimi. Eskiler aklıma gelince ne de güzel günlermiş diyorum. Eskiden büyümek isterdim. Artık istemiyorum. Farelerle arkadaşlık edebilsem peynir versem onlara. Alıp miniminnacık ellerine yeseler böle tutsalar iki elleriyle. Çizgi filmde yaşasam hayatı. Nefes almak hiç bu kadar zor olmamıştı bana ama yinede iyiyim. Memnun muyum? Hayır değilim ama iyiyim. Geçicek hepsi biliyorum gelir diye bekliyorum. Tuvalet camından dünyayı seyretmek buaralar çok keyif veriyo bana :) manzarası falan yok. Çamlıca tepesini görebiliyorum bitek bide çatıları başka bişey yok ama olsun huzurluyum. İçim karamsar olabilir ama gözlerim öyle değil. Bugün minibüste (dışarıya çıktım ben) hengame oldu. İnsanlar biribirinin içine girdi bi gariplik oldu. Kendimi oraya ait hissedemedim bitürlü. Bütün düşüncemi o yönde kullandım ordayım ve ben o minibüste o insanlardan biriyim dedim. Olmadı beceremedim. İnsanlar bu kadar mı garipti yada ben mi başka bi yaratıktım. Bilemedim. Fare olmuştum belki de o an için. İyi ki kimse gelip üstüme oturmadı vıck diye ezilebilirdim. :)



Kendime Not: Karamsar olabilirim. Fakat yinede saçmayım. Takma hiçbişeyi her an herşey olabilir melike.